eliseduijster.reismee.nl

Van kleine wondjes tot grote wonden tot middagen luieren

Hoi allemaal,

Hier is ie dan weer.. mijn blog vol met al mijn belevenissen.. en ik zal gelijk mijn excuses aanbieden, het zal weer een lang verhaal worden..

Dinsdag 11 oktober

Ik vertelde jullie in mijn vorige blog dat vandaag het Fire Festival was in Ghana. Dit festival wordt elk jaar in het noorden van Ghana gehouden ter nagedachtenis aan een gebeurtenis die vroeger heeft plaats gevonden. Vroeger is de zoon van de chief een keer zoek geraakt en toen zijn ze hem met z’n alle gaan zoeken, maar omdat het donker was hadden ze fakkels bij zich. Uiteindelijk is de zoon gevonden, en dit wordt nu nog elk jaar gevierd. Er zal vast nog wel meer achterzitten, maar dit is wat ons verteld is. Nou daar gaan we dan, bepakt en bezakt op pad want jawel ook wij hebben rotjes en vuurwerk gekocht om toch een beetje mee te doen.

Op de fiets naar de stad onder begeleiding van Bash. We zullen wachten op de optocht bij vrienden van hem. Toen we net zaten begon het opeens weer te waaien en ja, ook jullie weten dan inmiddels al genoeg.. REGEN! En dit was niet zomaar een bui, het bleef maar storten.. Gelukkig mochten wij schuilen in een moskee. Wel onze schoenen uit natuurlijk, anders is het niet toegestaan. Een half uur ging voorbij, een uur, anderhalf uur.. en nog steeds regende het. Op de vraag wat nu de bedoeling was kregen we als antwoord dat we zouden wachten.

Later hoorde we dat de tocht alsnog doorging ondanks dat het regende, en jawel even later kwamen ze aanlopen. Grote fakkels met vuur bij zich, veel zingen en dansen. De eerste groep die langs kwam was niet zo groot, de tweede groep die langs kwam wel. Even later voegde deze twee groepen zich samen en toen was het feest helemaal compleet.

Ondanks de regen hebben ook wij ons aangesloten achteraan de groep, ach het was leuk om te zien maar daar was ook alles mee gezegd. Ondertussen waren we doorweekt van de regen en moesten we ook nog ruim een kwartier à 20 minuten naar huis fietsen.Jullie begrijpen hopelijk wel dat ik erg blij was toen ik iets na 12 uur eindelijk op bed lag.

Woensdag

Voor vandaag staat er 1 school op ons programma om langs te gaan. Een schooltje op nog geen 5 minuten lopen van de lodge vandaan. Ook hier werden we hartelijk welkom geheten door het hoofd van de school en er werd ons wel 100x verteld hoe blij dat ze waren dat we er zijn om de kinderen te helpen. Ook hier kregen we een tafel en 2 stoelen en al snel kwamen er steeds meer en meer kinderen aanlopen. Sommige kinderen met de kleine ‘gebruikelijke’ wondjes die we veel zien hier, maar andere kinderen met grote wonden.

Één jongen heeft een grote wond op zijn been, deze zal veel zorg nodig hebben om dat helemaal te kunnen laten genezen. We hopen dat we een mooi resultaat kunnen bereiken met de spullen die we tot onze beschikking hebben, want soms moet je toch wel eventjes creatief zijn. Dan merk je dat het in Nederland zo gewoon is dat we alle juiste middelen tot onze beschikking hebben.

Nadat we bij deze school geweest waren, was er voor nu nog geen 2e school maar daar zal hopelijk snel verandering in komen. In de middag zoals gewoonlijk weer weinig gedaan, eventjes in de stad wat wezen drinken en ’s avonds onze avond gevuld met het kijken van Flikken Maastricht. Daar ligt hiervan een box met series in de lodge dus regelmatig kijken we een aflevering om onze avond te vullen. Én ik vind het nog leuk ook!

Donderdag

Vandaag weer naar de school geweest waar we afgelopen dinsdag ook geweest zijn. Orde kennen ze op deze school niet en luisteren doen ze alleen als het hoofd van de school even komt optreden. Zodra wij roepen dat ze in een rij moeten gaan staan en dat ze ons wat ruimte moeten geven staan ze je in je gezicht zowat uit te lachen. Maar goed, als ze de zorg krijgen die ze nodig hebben dat zijn ze er wel blij mee. Na onze werkochtend weer een middagje niks gedaan.

Vrijdag

Vandaag ben ik in mijn eentje met de andere vrijwilligers meegegaan naar de Kidz Active School om daar de wondjes te verzorgen. Tessa en Merel zijn naar een andere school vandaag om daar de zorg te kunnen bieden. Ik had vandaag niet zoveel kindjes op school om te helpen, daarom maar meegekeken bij Julie terwijl ze de kindjes aan het vermaken was met allerlei circusactiviteiten. Erg leuk om te zien! En het was duidelijk zichtbaar dat de kinderen het ook erg leuk vonden! Deze ochtend heb ik dus zowel zuster als fotograaf gespeeld want ja deze mooie momenten moeten ook vastgelegd worden hé!

Normaal gesproken zou de yellowyellow om 12:30 uur op school aanwezig zijn om ons naar huis te brengen, maar dit duurde maar en het duurde maar. Sylvester gevraagd om hem te bellen en hij zei dat het onderweg was.. Maar na nog een half uur wachten was hij er nog niet. Samen met Sylvester naar de weg gelopen om opzoek te gaan naar een andere yellowyellow, maar terwijl we daar stonden kwam hij daar dan eindelijk aan om 13:40 uur. Omdat we hadden afgesproken om met z’n 5en te gaan lunchen was het helemaal vervelend, want de rest zal allemaal op ons te wachten.

Uiteindelijk bij de lodge snel een beetje opgefrist en onze spullen gepakt en op naar Pacarobanne Restaurant, verhalen gehoord dat we hier erg lekker kunnen eten dus de verwachtingen waren hoor! Na 40 minuten wachten (erg snel voor Ghaneese begrippen) kregen, en jawel, allemaal tegelijk, onze pizza. Ik had een pizza met kaas, en dat smaakte!! Voor het eerst in deze 4 weken heb ik echt zitten genieten van het eten. Geen buikpijn of wc vriend die mij nog in de weg zit, het was heerlijk!

Zaterdag

Vandaag met Tim, Elise, Merel en Tessa een dagje naar The Dons Pub geweest. Dit is een restaurant waar je kunt zwemmen, voetbal kijken en gezellig wat kunt eten en drinken. Zoals jullie vast wel uit mijn verhalen kunnen opmaken is het hier ook erg warm. 35 graden is hier maar een normale temperatuur. Een verkoelend zwembad is dat van harte welkom.. helaas was het water niet erg verfrissende.. maar wel lekker om eventjes een duik te kunnen nemen.

Zo rond het begin van de middag werd het drukker en drukker, een grote groep jongen en een aantal meiden hadden de grootste herrie en vroegen vol om alle aandacht. En ook deze salaminga’s kwamen er niet onderuit. Pff wat waren ze irritant zeg! Nadat we de menukaart hadden gezien, werd het toch wel erg moeilijk om een lunch te kiezen! Wat hebben ze hier veel keus zeg, en het ziet er allemaal even heerlijk uit!

Aangezien de keus in vlees normaal erg beperkt is, had ik nu gekozen voor een cordon bleu met aardappeltjes en koolsalade. In plaats van de aardappeltjes had ik na bijna 2 uur wachten gewoon friet gekregen, maar het smaakte gelukkig heerlijk!

Nadat we deze dag aardig verkleurd waren was het ’s avonds tijd om weer een poging te gaan doen om een avondje op stap te gaan. Na een gezellig avondje met allerlei spelletjes en wat drankjes later was het rond half 12 tijd om te vertrekken.

De eerste club was erg gezellig, maar een beetje miscommunicatie gooide roet in het eten. Wij dachten dat de club om 1 uur open ging, maar deze sloot dus om 00:30 uur. Dus snel ons eerste drankje opgedronken en door naar de volgende club. Dit is een echte nachtclub, na 10 minuten had ik het eerlijk gezegd al wel gezien. Die muziek.. vreselijk!! Echt van de vreselijke rap muziek en hiphop of weet ik veel wat kwam allemaal voorbij.. alle liedjes lijken op elkaar. Totaal niet mijn muzieksmaak dus! Uiteindelijk lagen we rond 4 uur in ons bedje.

Zondag

Schandalig lang uitgeslapen tot 12 uur, gelukkig was Youssef ervan op de hoogte dat we op stap waren geweest en was hij zo lief om nog een ontbijtje te maken voor ons. Deze dag mijn was gedaan, dit vult al een gedeelte van de middag.. en verder niet veel meer gedaan.

Maandag tot vrijdag

De afgelopen maandag tot vandaag kan ik eigenlijk kort samenvatten. We hebben nu per dag 2 scholen waar we naar toe gaan om de wondjes te verzorgen. Deze scholen wisselen we om de dag af zodat er meerdere keren per week zorg is voor de wonden. 4 scholen die we dus verdelen over de maandag tot donderdag en op vrijdag naar de Kidz Active School.

In de middag weer aantal keer naar de stad geweest en donderdag met alle 10 de vrijwilligers wezen lunchen bij Luxery omdat dit de laatste dag is dat Merel bij ons is. Ze is hier 5 weken geweest en gaat nu nog 3 weken rondreizen.Heerlijk en gezellig met elkaar genoten van de gezelligheid maar ook vooral van het lekkere eten! Ook hier zullen we zeker nog vaker gaan eten.

En nu zit ik hier dan op vrijdagmiddag weer mijn blog te schrijven nadat ik net mijn was weer heb gedaan. Het is hier erg rustig want de rest is of naar hun gastgezin of naar de stad om wat te drinken.Ondertussen zit ik ook gezellig met m’n lieve broertje te appe, want stiekem mis ik ze allemaal toch wel een beetje hoor! Oké dit was een verzoekje van hem, om dit even te vermelden in mijn blog,dus Andreas hier staat het hoor ;)

Dit weekend gaan we weer op trip. En jawel naar de krokodillen..Morgenvroeg om 6 uur afgesproken om richting het busstation te gaan, en vanuit daar gaan we naar Bolgatanga, om een rots te beklimmen, krokodillen te zien, en de stad te bekijken. In mijn volgende blog zal ik jullie laten weten hoe dit is geweest.

Ik hoop dat jullie uit mijn verhaal op kunnen merken dat ik hier steeds meer en meer gewend ben en steeds meer geniet van mijn verblijf hier! De eerste weken waren lastig, maar ik heb nu alle vertrouwen dat de komende 9 weken prettig zullen gaan verlopen.

Heel veel liefs voor jullie allemaal en tot de volgende keer!

Reacties

Reacties

Annemieke

Mooi verhaal weer Lies! Wij missen jou ook heel erg! Wel een beetje jammer dat je niet verteld dat we lekker een uurtje aan de telefoon gekletst en gelachen hebben.. ;)
xxxxxxxx

Lia van Buuren

Hoi Elise,leuk om je zo te kunnen volgen,en heel fijn dat je je draai gevonden hebt.Nog een hele mooie tijd verder!Groetjes Lia

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!