Hoi Allemaal,

Het laatste weekje is hier al aangebroken voor ons. Wat is de tijd toch ontzettend snel gegaan. Ik kijk er zeker naar uit om weer naar huis te gaan en om iedereen weer te zien, maar toch zal ik het hier ook echt wel gaan missen! Maar het is gelukkig nog niet zover, eerst zal ik jullie nog op de hoogte brengen van de belevenissen van de afgelopen 2 weken.

Donderdag 1 december

Vandaag een dagje alleen op pad geweest omdat Tessa zich niet lekker voelt. Deze dag eigenlijk 3 scholen, maar omdat het in je eentje toch nog best veel werk is, heb ik maar 2 scholen langs kunnen gaan. De scholen sluiten hier om 12:30 uur en ik moet zeggen dat ik het tegen 12 uur ook wel gehad had. Al die kinderen die als eerste aan de beurt willen zijn, lopen te duwen en te dringen in de ‘rij’ en dan totaal niet luisteren, dat ben je dan wel zat.

Ook wilde ik niet al te laat thuis zijn, want we gaan vandaag lunchen met de hele groep omdat dit de laatste dag is dat we er allemaal zijn. We gaan eten bij luxery. Een restaurant waar je heerlijk kan eten, een moeilijke keuze dus want er is hier veel lekkers te kiezen! Toch hoefde ik niet heel lang na te denken, want een cheeseburger met frietjes dat klonk toch wel heel aantrekkelijk! Van deze keuze had ik ook zeker geen spijt. Wat smaakte dat goed zeg! Deze middag ook afscheid genomen van Tim en Elise. Op dezelfde dag zijn we dit avontuur begonnen en nu na 3 maanden zullen ze gaan vertrekken. Vele gezellig momenten hebben we met elkaar gehad.

Vrijdag 2 december

Vandaag zijn we allemaal vrij omdat het Farmersday is. Geen idee wat het allemaal betekend, maar het is een feestdag en iedereen is dag vrij. Overdag weinig gedaan, maar ’s avonds hadden we wel iets heel leuks op het programma staan! Een Karaoke avond! Dit werd gehouden bij Taco Robama, dit is normaal een pizza restaurant, maar in de weekenden worden daar leuke avonden georganiseerd.

Nou daar gaan we dan hoor, met z’n alle in een taxi gepropt. Komen we aan bij het restaurant, blijkt er een salsa avond te zijn. Dit is niet waar wij voor komen! Er wordt ons al snel beloofd dat ze zullen gaan regelen dat er een karaoke avond komt. Nadat we onder het genot van een drankje ons hadden zitten verbazen hoe goed sommige mensen hier de salsa kunnen dansen, kwamen de eerste spullen voor de karaoke al onze kant op. Het duurde uiteindelijk ruim 1.5 uur voordat alles geïnstalleerd en geregeld was, maar dat mocht onze pret niet drukken.

Lotte mocht de avond openen, omdat ze graag (en heel mooi) zingt! Nadat er een paar aan de beurt geweest waren, kon in natuurlijk ook niet achterblijven. En als enige Brabander heb ik daarom, (lekker eigenwijs) gekozen voor een Nederlandstalig nummer; Brabant van Guus Meeuwis. Of het mooi klonk, daar zal ik maar niet te veel details van geven, maar het was wel leuk om te doen. Al met al hebben we dus een kei gezellige avond gehad!

Zaterdag 3 december – donderdag 8 december

Dit weekend en de rest van de week weinig bijzonders gedaan. Wondjes verzorgd, gezweet, wat gedronken in de stad, souvenirs gekocht, aan het onderhandelen geweest voor een heel mooi schilderij wat ik graag wil kopen maar wat ik nu nog steeds te duur vind, popcorn gegeten, gebeld met mijn 2 zusjes, en met sokken aan in sandalen gelopen. Gewoon omdat dit kan in Ghana en omdat ik gek wordt van al die muggenbulten en geen malaria wil krijgen. Ik zal jullie geruststellen, het was avond, dus donker en ik hoefde de deur niet meer uit. Dat scheelt weer wat hé!

Wel zal ik wat vertellen over woensdag 7 december want dit was een bijzondere dag. Dit omdat mijn zusje Claudia deze dag ook jarig is, maar hier in Ghana was het vooral een bijzondere dag omdat het de dag van de verkiezingen was. Al maanden leven de mensen hier naar toe, de straten, fietsen, auto’s, huizen en je kan het zo gek maar niet bedenken of er hangen posters van de partij waar mensen voor gaan stemmen. De mensen lopen in T-shirts, dragen hoofddoeken in de kleur van de partij, zingen liedjes die daar speciaal voor zijn geschreven. En deze dag mogen ze dan eindelijk hun stem gaan uitbrengen.

Het merendeel van Tamale zal op John Mahama stemmen. Hij is al 4 jaar de president van Ghana en heeft veel projecten die hij steunt in en rondom Tamale. Deze partij heet de NDC. In totaal zijn er 7 partijen die meedoen, maar het zal gaan tussen NDC en NPP. NPP is volgens de meeste mensen hier de ‘slechte’ partij. Ze beloven dingen die moeilijk waar te maken zijn.

Wij mogen deze dag ook niet buiten de poort omdat ze bang zijn dat er dingen zullen gebeuren, dit uit voorzorg omdat er in het verleden vaak erge dingen zijn gebeurd op een dag als vandaag. Huizen werden in brand gestoken, er werd gevochten en soms zelf met de dood tot gevolg. Maar goed, we hopen maar dat dit niet zal gebeuren.

Om 18 uur start de telling en dan zal de spanning beginnen. Even later kwam Lativa ons al op de hoogte brengen dat NDC ruim voorstond in de telling van Tamale. De uitslag zou de volgende dag pas bekend zijn, omdat er op een andere plaats in Ghana deze dag nog niet was gestemd omdat er wat was gebeurd. De spanning blijft dus nog eventjes hangen. Gelukkig mochten wij de volgende dag wel weer op pad en konden we gewoon ons werk weer doen. Wel werd ondertussen bekend dat de partij NPP op kop lag en dat het verschil steeds groter werd. Uiteindelijk is ook de uitslag gekomen, dat deze partij ook gewonnen heeft. In Tamale waren hier veel mensen teleurgesteld over en ‘bang’ voor wat er nu allemaal gaat gebeuren.

Vrijdag 9 december

Lang naar uitgekeken, maar nu is het eindelijk zo ver! Op naar Mole National Parc om olifanten te gaan spotten! We zijn inmiddels nog maar met z’n vieren over, dat is dus een heel verschil met een aantal weken geleden. Maar daar zal de pret niet minder om zijn hoor! Samen met Tessa, Julie en Lotte opzoek naar de olifanten.

Daarvoor moeten we nog wel eventjes op pad met de trotro. Daarom zijn we rond 9 uur vertrokken richting het trotrostation, eerst al bij de verkeerde, dus dan maar een taxi naar de plaats waar we wel moeten zijn. Daar aangekomen een kaartje gekocht en dan is het wachten en nog eens wachten tot de trotro vol is. En aangezien daar ongeveer 24 mensen in gaan, kan dit altijd wel eventjes duren. Nou dat hebben we geweten ook! Rond half 12 vertrokken we eindelijk! Op naar Damongo want nog ongeveer 2.5 uur rijden is.

In Damongo aangekomen hebben we een taxi gepakt naar Larabanga, hier is de lodge waar we een nachtje zullen verblijven. Bij de lodge hartelijk ontvangen en onze kamer toegewezen gekregen. In Larabanga staat de oudste moskee van west Ghana, dit moet je dus gezien hebben als je daar toch bent. De moskee is in 1421 gebouwd, echt al oud dus! Daar een rondleiding gehad en de geschiedenis te horen gekregen. We mochten helaas niet in de moskee, want hij is nog in gebruik. Ik vond het zeker geen mooie moskee, maar wel bijzonder om te zien. In de lodge verbleven veel Spaanse vrijwilligers, die daar in het dorp op de school werken. Met hen gezellig wat gedronken, UNO gespeeld en Lotte heeft nog gezongen terwijl iemand haar begeleide op de gitaar. Al met al een heerlijke avond dus.

Zaterdag 10 december

De nacht was daarin tegen wat minder prettig en ik durf het ook bijna niet te vertellen. Tessa en ik hebben zowat de hele nacht wakker gelegen omdat we het zo koud hadden, we hadden kippenvel en voelde ijskoud aan. Nu zullen jullie je wel afvragen ; Hoe koud was het dan? Dat is dus het gedeelte waar ik eigenlijk niet over durf te vertellen. Want het was dus nog gewoon 21 graden, maar ow wat hebben wij het koud gehad zeg! Helemaal tot onze neus toe in de lakenzak gekropen, maar het hielp helaas niet.

Nu zie ik dus al helemaal op tegen volgende week, als we weer in de Nederlandse kou moeten gaan leven! Maar goed, om 6 uur was het tijd voor ons ontbijt, brood met omelet en een kop thee! Lekker hoor! Nadat er een aantal pogingen waren gedaan om de auto aan te duwen, wat uiteindelijk niet lukte. Heeft de man van de lodge een taxi voor ons aangehouden die ons naar Mole zou brengen. Want daar moesten we om 7 uur zijn zodat we op wandelsafari konden gaan. Eerst al onze spullen afgegeven bij de receptie, omdat we de aankomende nacht in Mole Motel zouden verblijven en daarna op wandelsafari gegaan .

Gelopen op de mooiste plekken, genoten van de natuur en alle prachtige vogelgeluiden etc. wat je hoort, maar helaas na 2 uur lopen nog geen olifanten gezien. De tijd van de wandelsafari zat er toen ook op, ik baalde natuurlijk al als een stekker want vorig jaar in Zuid-Afrika ben ik 3x op safari geweest, maar toen niet één olifant gezien. Ik was er alweer bang voor dat het nu precies hetzelfde zou zijn.

Gelukkig was er om 11 uur nog een jeepsafari, na veel te hebben rondgereden door het prachtige gebied werd er naar ons geseind vanaf een prachtig verblijf in Mole, dat hun vanaf daar olifanten zagen lopen. Nou hup wij die jeep uit en we mochten weer aan de wandel, maar nadat we weer een uur hadden gelopen hadden we nog geen olifant gezien hoor. Uiteindelijk waren we weer over een pad aan het terug lopen, toen de safariman opeens zachtjes floot. Wij snel terug rennen, en ja hoor daar waren ze eindelijk.

Eindelijk heb ik 2 olifanten gezien! En we mochten zo dichtbij komen! Dit was zo GAAF! Ik kon er ook gewoon niet over uit, naast dat ik natuurlijk veel foto’s heb gemaakt, heb ik ook vooral gewoon staan te kijken en heel veel staan te genieten. Wat zijn dit prachtige beesten zeg!

Nadat we deze geweldige safari hadden afgesloten, zijn we lekker gaan lunchen in het restaurant. Een pizza ging er wel in hoor! Na de maaltijd zijn we ons gaan omkleden op de kamer en daarna lekker aan het zwembad gaan liggen. Wederom weer een fantastische plek, heerlijk dat uitzicht! Ik kan er gewoon niet over uit!

We hadden afgesproken dat we om 19 uur lekker zouden gaan eten. Daarvoor natuurlijk lekker even wat gerust en gedoucht. Als avondeten had ik een Russische salade besteld, er zat van alles in, maar het komt er op neer dat het net was of ik Huzarensalade zat te eten. Dat was dus wel erg lekker!

Toen we net klaar waren met eten en op ons gemak een spelletje zaten te spelen, kwam er opeens een jongen roepen dat er een olifant op de parkeerplaats stond! Nou dat hoef je natuurlijk geen 2x te zeggen! Wij rennen, en ja hoor daar stond er weer eentje. De olifant vond wel dat ie wat veel bekijks kreeg, dus hij liep snel weer de bossen in.

Maar gelukkig werden we even later weer geroepen dat er weer eentje liep. Dit is toch echt geweldig hé! Ik kan er ook echt over aan het vertellen blijven! Ook al was het donker en zie je het natuurlijk niet zo goed als overdag, gewoon het idee dat er olifanten daar in het wild rondlopen en dat je ze van zo dichtbij kunt zien, dat wilt toch iedereen wel een keer meemaken?! Rond 22 uur zijn we lekker naar bed gegaan, om over deze geweldige dag te dromen!

Zondag 11 december

Na een heerlijke nacht in een goed bed, wakker worden van alle mooie vogelgeluiden buiten, dat is toch geweldig! Deze nacht voor het eerst zonder klamboe geslapen, gewoon omdat het onmogelijk was om die hier op te hangen. Nu maar blijven hopen dat we geen malaria meer krijgen. Na een heerlijk ontbijt zijn we met een taxi van Mole Motel weer naar het trotrostation in Damongo gebracht. Even leek het erop dat het lang zou duren voordat de trotro weer vol zat, omdat wij de eerste waren die een kaartje kochten. Maar niets was minder waar, volgens mij hebben we een nieuw record gehaald. Binnen 15 minuten waren we vertrokken! Helemaal super dus! Waarschijnlijk vinden de mensen van daar het gewoon leuk om bij salaminga’s in de bus te zitten ;)

Onderweg nog wel wat gaafs meegemaakt ; We zijn door een vuurzee heen gereden. Aan beide kanten van de weg stond een groot stuk land ik brand. Dit doen ze vaker omdat dan de grond weer vruchtbaar wordt. Maar de wind stond onze kant op, dus de vlammen woeide over de weg heen, maar de chauffeur kende geen angst en reed gewoon door! De hitte was duidelijk voelbaar en je moest je hadden voor je gezicht houden omdat er zoveel rook was. Maar het was weer een belevenis die je in Nederland niet zult mee maken!

Maandag 12 december

De laatste werkweek breekt hier voor ons aan. Elke keer heb ik gezegd dat ik er naar uitkeek om weer naar huis te gaan, maar nu het bijna zo ver is ben ik toch instaat om mijn woorden terug te nemen. Natuurlijk vind ik het fijn om iedereen weer te zien, maar ik zal het hier ook echt gaan missen hoor! Het project wat we hebben opgezet loopt nu helemaal goed, de kinderen kennen ons en zijn elke keer weer blij om ons te zien. Maar ik mag nog niet treuren, want de week is nog niet voorbij. En het beloofd een mooie week te worden.

Vandaag ook zoals gebruikelijk weer naar de scholen geweest en veel kindjes geholpen. Het fototoestel zit deze week standaard in mijn tas omdat ik graag alle momenten nog even wil vastleggen. Liever wat te veel foto’s want dan kan ik tenminste een mooi fotoboek maken. In de middag vast bezig geweest om alle foto’s uit te zoeken zodat ik thuis lekker kan gaan beginnen aan mijn fotoboek. In de avond druk bezig geweest met Tessa om alle First Aid tasjes vast klaar te zetten die we als presentje hebben voor alle scholen waar we langsgaan.

Dinsdag 13 december

Ook deze dag naar de scholen geweest en alle kinderen weer voorzien van een mooie pleister. In de middag naar de stad geweest om onze dagelijkse ronde te lopen, naar de winkel, de culturele markt en een drankje halen. Ook zijn we deze keer nog naar de bank geweest om (hopelijk) voor de laatste keer te pinnen. De laatste souvenirs zijn gekocht, en nu maar hopen dat iedereen blij is met mijn keuze. Altijd lastig om voor iemand anders wat te zoeken.

Zelf heb ik er toch voor gekozen om het schilderij wat ik zo graag wilde hebben toch te kopen. Na een aantal keer langs te zijn geweest en flink wat onderhandelen, heb ik het voor een mooie prijs gekregen.

Nu kan ik ook al over deze woensdag gaan vertellen, maar dat bewaar ik liever nog voor mijn volgende blog. Ik zal jullie dus nog even een weekje in spanning houden. Maar ik kan jullie al wel vertellen dat het een hele leuke dag was. De aankomende dagen zullen vooral bestaan uit afscheid nemen, spullen inpakken, vertrekken richting de kust en daar nog 3 dagen genieten voordat we weer richting de kou gaan.

Hierover zal ik jullie alles vertellen in mijn laatste blog, die ik volgende week als ik thuis ben weer zal schrijven.

Tot volgende week lieve mensen!

xxxx