Hoi allemaal,

Hier is alweer mijn allerlaatste blog over mijn mooie tijd in Ghana. In deze blog zal ik jullie nog vertellen hoe onze laatste week is verlopen. Een week van afscheid nemen, genieten,cultuur en natuur snuiven, en mijn familie weer in de armen kunnen sluiten.

Woensdag 14 december

Deze dag zullen wij beginnen met het afscheid nemen van de eerste 2 scholen. Een raar moment omdat het nu toch echt bijna weer voorbij is. Op de school hebben we eerst alle kinderen nog geholpen, zoals altijd weer een grote chaos. Nadat we hier mee klaar waren hebben we het EHBO setje gegeven aan het hoofd van de school. Hij was hiervoor ontzettend dankbaar. Gelijk werd er iemand van de oudste kinderen aangewezen die voortaan de wondjes moest gaan verzorgen.

Een foto mag natuurlijk ook niet ontbreken, eerst met het hoofd op de foto, met 2 leerlingen erbij, de oudste klas en later nog héél veel kleine kindjes! Het is echt een foto geworden van ; Zoek de salaminga’s. Heel veel donkere hoofdjes en daartussen zitten ook nog ergens 2 witte hoofden. Erg leuk om te zien! In de middag zijn we nog even de stad in geweest om de laatste spullen te kopen en voor de laatste keer een drankje te gaan drinken. Op deze plek hebben we de afgelopen 3 maanden uren doorgebracht. Weer iets om afscheid van te nemen!

Donderdag 15 december

Wakker worden met buikpijn, dat is iets wat je sowieso niet wilt, maar helemaal niet op je laatste werkdag in Ghana. Ow wat voelde ik me weer beroerd zeg! Toch maar even meegegaan naar de laatste 3 scholen om daar afscheid te nemen. Afgesproken om vandaag geen wonden te verzorgen omdat alle scholen vandaag voor 11 uur sluiten i.v.m. de komende vakantie.

Overal werd ontzettend dankbaar gereageerd op het EHBO set, en zijn we duizendmaal bedankt voor de afgelopen tijd. Op de laatste school werden we helemaal in het zonnetje gezet. Daar mochten we bij de laatste vergadering van het jaar blijven zitten, hierin werd van alles besproken etc. maar ook wij werden zeker niet vergeten. Een aantal keer werd er gezegd wat wij betekend hadden voor de school en hoe dankbaar dat ze ons waren voor het goede werk wat we hadden gedaan.

Na de vergadering wilde wij eigenlijk gaan, maar dat mocht nog niet want ze hadden nog iets voor ons. Als cadeau kregen we allebei 2 mooie stukken stof en een mooi certificaat! Een geweldig cadeau dus! Heel bijzonder om dit te krijgen terwijl je weet dat ze het geld ook zoveel beter hadden kunnen gebruiken voor de school.

Dit was op de school zonder dak, die toevallig deze week een dak heeft gekregen van de overheid. Gelukkig hoeven de kinderen nu niet meer in de brandende zon te zitten. Na het afscheid nemen van de kinderen, de leraren en onze ‘aanstaande mannen’, zoals ze zichzelf noemde, zijn we naar huis gegaan. Thuis aangekomen ben ik lekker naar bed gegaan want ondertussen voelde ik me steeds misselijker en beroerder worden. Helaas kon ik deze keer ook niet mee gaan lunchen, hier baalde ik natuurlijk flink van want we zouden lekker pizza gaan eten bij Taco Rabama.

Vrijdag 16 december

Gelukkig voel ik me vandaag weer wat beter. Vandaag is iedereen vrij omdat de kerstvakantie is begonnen. Omdat het onze laatste dag in Tamale is hebben we besloten om lekker naar het zwembad te gaan. Ook hebben wij de mensen die de afgelopen 3 maanden voor ons gezorgd hebben uitgenodigd om mee te gaan. Dit vonden ze natuurlijk hartstikke leuk, want zo vaak komen ze niet bij een zwembad.

Ze hebben zich dan ook de hele dag prima vermaakt! In de avond gezellig met elkaar zitten eten en na het eten was het dan toch echt tijd om onze koffers in te pakken! Wij dachten dat we dit zo gedaan hadden omdat we toch plaats genoeg hadden omdat we nu een koffer over hadden want alle wondzorgmaterialen zijn natuurlijk op gegaan. Maar niets bleek minder waar, de hele avond zijn we bezig geweest om alles zo in te pakken dat de koffers de komende dagen niet meer te veel open hoeven en natuurlijk moeten alle souvernis ook veilig aankomen in Nederland.

Nadat we afscheid hadden genomen van Mister Bob en Youssif zijn we richting ons bed gegaan. Toch een raar idee hoor, onze laatste nacht hier. En dan gaat de wekker ook nog eens op een onmogelijke tijd! Om 4 uur want om kwart voor 5 zou de taxi er zijn om ons naar het busstation te brengen.

Zaterdag 17 december

Na een korte en wat onrustige nacht begon onze reis. Gelukkig was de taxi deze keer echt op tijd en konden we bijna vertrekken. Nog even afscheid nemen van Muza en Lativa (die vlug haar bed werd uitgeroepen door haar vader), nu gaan we deze stad toch echt achter ons laten.

We moesten om 5 uur op het busstation zijn omdat de bus om 6 uur zou vertrekken. Maar het zou Ghana niet zijn als dit niet zo was, uiteindelijk vertrokken we om iets over 7 uur. Rond 14 uur kwamen we aan in Kumasi, de stad waar we moesten overstappen op een trotro om verder te gaan naar Cape Coast. Gelukkig kregen we hier gelijk een taxi die ons naar de plaats bracht waar de trotro vertrok, en binnen 10 minuten zaten we in de trotro op weg naar Cape Coast. Wij hadden gedacht dat dit een reis van ongeveer 2.5 uur zou zijn, maar dat was natuurlijk weer even anders.

Om half 3 vertrok de trotro en rond half 8 waren we pas in Cape Coast. Nou je kunt wel geloven dat wij helemaal gaar waren, we wisten niet meer hoe we moesten zitten, hadden honger en waren er helemaal klaar mee! Maar gelukkig maakte het verblijf alles goed! Heerlijk nog een paar dagen genieten aan het strand!

Toen we bij de receptie waren kregen we te horen dat de kamer die we geboekt hadden niet vrij was, maar omdat we 2 weken geleden al geboekt hadden kregen we een andere kamer. En wat voor iets! Een prachtig hutje aan het strand! Super gaaf! We hoorden het geluid van de zee in onze hut! Heerlijk gewoon! Duizendmaal beter als al die geluiden in de stad! Nadat we onze ogen hadden uitgekeken zijn we lekker wat gaan eten. Wederom ook aan het strand, wat is dit een gave plek!

Zondag 18 december

Nadat we ontzettend lekker hadden geslapen werden we iets later wakker dan dat onze planning was. We hadden afgesproken om om 8 uur te gaan ontbijten zodat we deze dag naar Kakum park en Cape Coast Castle konden gaan. Maar omdat we pas om 9 uur wakker werden en daarna nog op ons gemak hadden zitten ontbijten hebben we besloten om vandaag naar Kakum park te gaan en dan morgenvroeg naar Cape Coast Castle.

Omdat het op zondag haast onmogelijk is om met een trotro naar Kakum te gaan hebben we besloten om een taxi te nemen. Hier betalen we dan wel iets meer voor, maar het is 10x makkelijker. Na een rit van ongeveer 3 kwartier kwamen we aan bij Kakum Park, dit is een mooi regenwoud waar je via hoge touwbruggen doorheen kunt lopen! Heel leuk om een keer gedaan te hebben! De mooie uitzichten en alle mooie geluiden die je hoort, Geweldig!

Rond 2 uur waren we weer terug bij het resort en besloten we lekker even naar het strand te gaan. Lekker geluierd en een cocktail gedronken. Heerlijk om onze geweldige 3 maanden zo af te kunnen sluiten.

Maandag 19 december

De dag dat we naar huis gaan is nu toch echt aangebroken! Maar eerst gaan we nog naar het Cape Coast Castle om nog wat mee te krijgen van de geschiedenis. Dit is een slavenfort wat nog een heel eind intact is gebleven. Nou ik kan je vertellen dat dit ontzettend indrukwekkend was om te zien. In de kelders etc. gelopen waar ook duizenden slaven hebben gezeten. Dit heeft veel indruk op ons gemaakt en hier waren we dan ook wel eventjes stil van!

Weer terug bij het resort hebben we de laatste spulletjes ingepakt en uitgecheckt. Wel nog lekker even zitten lunchen daar want we hadden afgesproken dat de taxichauffeur ons om kwart voor 2 naar het busstation zou brengen.Deze man was er dus om kwart over 1 al, maar dit vonden wij wel erg vroeg en we waren nog niet helemaal klaar met eten. Toen wij om kwart voor 2 die man gingen zoeken zodat we konden vertrekken was hij nergens meer te vinden. Even bellen dus, bleek hij bij Elmina te zijn, ruim een half uur rijden bij ons vandaan. Weinig geduld dus!

Het heeft heel wat moeite gekost maar uiteindelijk hadden we rond half 3 een taxi die ons naar de trotro zou brengen die richting Accra ging. Gelukkig waren we ook hier zo vertrokken omdat we 2 stoelen extra hadden gekocht om onze koffers te plaatsen en verder waren alle plaatsen al bezet. Op naar het vliegveld! Na een lange rit met de trotro en daarna nog ruim drie kwartier met de taxi kwamen we rond 18 uur op het vliegveld aan.

Nog even van korte broek naar lange broek en van slippers naar dichte schoenen switchen en wij zijn klaar om onze koffers in te leveren en door de douane te gaan. Gelukkig ging dit allemaal erg vlot en hebben we daarna nog lekker even een bordje rijst zitten eten. Want een Mc Donalds kennen ze zelfs hier nog niet in de hoofdstad. Na een half uurtje vertraging vertrok ons vliegtuig rond 22:30 uur richting Amsterdam.

Dinsdag 20 december

Na een nacht niet geslapen te hebben kwamen we iets over half 6 aan op Schiphol. De vlucht is ontzettend snel gegaan, ondanks dat we later vetrokken zijn we ruim 20 minuten eerder geland dan dat gepland was. Toen we door de douane kwamen zag ik gelijk mijn familie al staan bij de glazen ruiten. En we hadden precies de band waar onze koffers kwamen bij de ruit dus dat was wel erg leuk! Het wachten op de koffers duurde wel erg lang! Maarja alles duurt lang als je dan toch graag naar je familie wilt.

Eindelijk waren onze koffers er en konden we die deuren door rennen en iedereen weer in de armen vliegen. Er werden wat traantjes gelaten, maar wat was ik blij om iedereen weer te zien! Dan merk je toch dat 3 maanden wel lang zijn hoor.

Afscheid genomen van Tessa en daarna nog even met de familie koffie gedronken. En ja hoor, ze hadden lekker broodjes voor mij meegenomen, met kaas en met hagelslag! Nou ik kan niet beschrijven hoe erg ik daarvan heb zitten genieten!

Hoe dichterbij we bij de parkeergarage kwamen hoe kouder dat ik het kreeg. Gelukkig hadden ze mijn winterjas en een hele grote dikke sjaal meegenomen. Maar alsnog had ik het zo ontzettend koud! Ik heb thuis dan ook de hele dag voor de kachel gezeten. Toen we thuis waren, kwamen ook mijn lieve tante en neef koffie drinken, wat was ik blij om jullie weer te zien! ’s Middags even naar m’n opa en oma en overgroot oma geweest en ook hier heb ik weer van genoten.’s Avonds zijn we lekker met ons gezin uiteten geweest, en toch heb ik heel simpel gekozen voor een frietje met satesaus en een frikandel speciaal.

Nu ik alweer een week thuis ben kan ik zeggen dat ik weer ontzettend moet wennen om weer thuis te zijn. Allereerst al om weer een heel huis en gezin om je heen te hebben. Ook het eten gaat nog niet vanzelf, het smaakt me allemaal erg goed want ik geniet van elke hap 1000x meer dan voorheen. Maar m’n maag die kan het allemaal nog niet zo aan dus ik moet niet te veel tegelijk eten en nog een beetje uitkijken met wat ik eet. Maar ook dat zal vanzelf weer wennen.

Maar die kou daar zal ik volgens mij niet snel aan wennen, het liefst loop ik de hele dag in een dikke trui en zit ik de hele dag voor de kachel. Doe mij dan toch maar dat heerlijke weer uit Ghana hoor, want dat mis ik toch wel!

2 januari zal ik weer beginnen met werken in Het Zonnelied en daar heb ik weer heel veel zin in, lekker weer normaal aan het werk en weer een normaal ritme. Voorlopig zal dit dan ook mijn laatste blog zijn, want ik weet nog niet of ik nog een keer z’n reis ga maken. Ik vind het geweldig werk om te doen en het zal ook zeker iets blijven wat ik in de toekomst graag zou willen doen, maar ik heb nu wel gemerkt dat het niet makkelijk is om voor vast in zn land te leven.Maar zeg nooit nooit!

Ik wil jullie bedanken voor jullie interesses, berichtjes etc. Het was heel fijn om te zien dat mijn blog elke keer weer heel veel werd gelezen.

Mijn tijd in Ghana zal ik nooit vergeten, het was een moeilijke begin maar uiteindelijk heb ik een prachtige tijd gehad en ben ik vele mooie en dierbare herinneringen rijker geworden.

Ik wens jullie allemaal een prachtig 2017 toe en vergeet niet te genieten van elk moment!

Bedankt allemaal en tot ziens!

Xxx Elise